Inne choroby
Cukrzyca - kompletna internetowa baza wiedzy na temat cukrzycy. Cukrzyca typu 1 i 2, cukrzyca ciężarnych, objawy oraz leczenie choroby.
Tarczyca
TSH
Hormon tyreotropowy, zwany w skrócie TSH to hormon wydzielany przez przysadkę mózgową i regulujący pracę tarczycy wydzielającej hormony mające wpływ na przebieg wielu procesów w organizmie człowieka. Chcąc pobudzić działanie tarczycy przysadka produkuje więcej hormonu TSH, kiedy potrzebne jest obniżenie aktywności tarczycy stężenie poziomu TSH spada. Dlatego poziom TSH we krwi jest podstawowym czynnikiem informującym nas o stanie tarczycy.
Norma TSH
Norma stężenia TSH we krwi wynosi pomiędzy 0,27 a 4,2 mU/l, przy czym osoby młode powinny się mieścić raczej w dolnej granicy. Norma może się nieco różnić w zależności od sposobu badania w laboratorium i z reguły jest podana razem z wynikami. Przysadka jest bardzo czułym organem więc wyniki stężenia TSH dają bardzo dokładny obraz pracy tarczycy. Poziom TSH poinformuje nas o nieprawidłowościach nawet jeśli poziom hormonów FT3 i FT4 wydzielanych przez tarczycę mieści się jeszcze w normie. Leczeniem chorób tarczycy zajmują się endokrynolodzy.
Zbyt niskie TSH
Obniżony poziom TSH świadczy o nadczynności tarczycy i powoduje wystąpienie wielu objawów począwszy od nadwrażliwości na ciepło i nadmiernej potliwości. Nadczynność tarczycy powoduje też przyspieszoną przemianę materii i szybkim spadkiem wagi pomimo iż chory nie odmawia sobie jedzenie. Kolejne oznaki nadczynności tarczycy to drżenie rąk, kołatanie serca i nerwowość oraz błyszczenie się skóry. Nie zawsze obserwuje się u chorego wystąpienie wszystkich objawów, najczęściej pojawiają się tylko niektóre z nich. W leczeniu nadczynności tarczycy zastosowanie mają leki sterydowe, czasem konieczne jest wycięcie części tarczycy.
Zbyt wysokie TSH
Podwyższone TSH świadczy o niedoczynności tarczycy. Oznaki niedoczynności tarczycy są z reguły bardzo uciążliwe dla chorego. Niedoczynność tarczycy objawia się zwolnioną przemianą materii, a w konsekwencji szybkim przybieraniem na wadze. Skóra jest ciągle przesuszona i swędząca nawet mimo właściwej pielęgnacji. Niedoczynność tarczycy powoduje także zatrzymywanie wody w organizmie co łączy się z występowaniem obrzęków stóp, dłoni i twarzy. Chorzy najbardziej narzekają jednak na trudności z koncentracją i nadmierną ospałość znacząco utrudniającą codzienne funkcjonowanie. Niedoczynność tarczycy ma poważne konsekwencje dla młodych kobiet, utrudniając zajście w ciążę. Może być przyczyną poronienia dlatego ważne jest monitorowanie stanu tarczycy w okresie ciąży. Leczenie niedoczynności tarczycy jest dożywotnie ale nieskomplikowane. Chory musi przyjmować codzienną dawkę syntetycznego hormonu tarczycy i pozostawać pod kontrolą endokrynologa.
W trakcie ciąży leczyłam niedoczynność tarczycy. Po porodzie przeszłam w chorobę Gravesa moje tsh <0.005 a ft4 2,4. Po 2.5 tyg. stosowania thyrozolu tsh <0.005 a ft4 1,39. Dawka leku to 5mg ponieważ karmię piersią. Czy to dobrze,że ft4 spadł a tsh jeszcze nie wzrosło? Czy możliwe jest wyjście z choroby by zajść w kolejną ciążę?
Dziękuję i pozdrawiam!
Muszę jeszcze powiedzieć że mam zlecone przez lekarza branie leku hormonalnego ''Qlaira'' z powodu przekwitania i zastanawiam się, czy wynik podwyższonego TSH mógł być skutkiem przyjmowania tegoż leku, a jeśli nie, to co te wyniki dla mnie oznaczają i gdzie z tym powinnam się udać? Chodzę senna, ospała, mam huśtawki nastrojów, niemiarowe bicie serca i duszności, które dają mi nieźle popalić. Szybko się męczę i czasami bywam nadmiernie nerwowa.
mam 20 lat i wiele objawów wskazujących na niedoczynność (od jakiegoś czasu czuję duże osłabienie, jestem zmęczona, senna, mam słabe włosy, przesuszoną, bladą skórę, problemy z koncentracją, nerwowość, ciągle mi zimno, mam też czerwone rozstępy i skłonności do tycia) + moja siostra na nią choruje.
Na początku maja tego roku robiłam kontrolne wyniki TSH i miałam 1,15, teraz (początek listopada) ponownie zrobiłam wyniki i TSH wzrosło do 2,58. Natomiast moje FT3 teraz to 3,12. Lekarka mówi, że jest w porządku, ale ja się obawiam, że jednak nie, tym bardziej, że ciągle czuję się kiepsko... Czy jest się o co martwić?
Czy na tak wysoki wynik może mieć wpływ jakiś czynnik zewnetrzny? Infekcja? Leki? Cykl miesiączki?
Bardzo proszę o odpowiedź