Niedoczynność tarczycy w przebiegu choroby Hashimoto
Choroba Hashimoto (http://hashimoto.net.pl/) nazywana również przewlekłym limfocytowym zapaleniem gruczołu tarczowego, to schorzenie autoimmunologiczne, stanowiące jedną z najczęściej występujących przyczyn, prowadzących do pierwotnej niedoczynności tarczycy. W badaniu krwi osoby chorej na limfocytowe zapalenie gruczołu tarczowego, wykazane zostaje podwyższenie przeciwciał przeciwtarczycowych. Dokładna przyczyna tej choroby nie została do końca poznana.
Niewątpliwym pozostaje jednak fakt, że jest to choroba autoimmunologiczna, co oznacza, że w organizmie człowieka produkowane są przeciwciała skierowane przeciw jego zdrowym komórkom. W chorobie Hashimoto produkowane są zatem przeciwciała anty-TPO-Ab skierowane przeciw peroksydazie tarczycowej – TPO, odpowiedzialnej za przekształcanie jodków w jod. Takie działanie prowadzi oczywiście do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu tarczycy, a ściślej rzecz ujmując – w produkcji hormonów tarczycy, co objawia się niedoczynnością tarczycy.
Choroba Hashimoto występuje zdecydowanie częściej w przypadku kobiet niż u mężczyzn. Przebieg tej choroby jest z reguły bardzo podobny do powoli postępującej niedoczynności tarczycy. Na samym początku przypomina ona jednak postać subkliniczną niedoczynności tarczycy, a następnie pełnoobjawową. Zdarzają się przypadki, że na samym początku choroby występuje nadczynność tarczycy, która z czasem przechodzi w pełnoobjawową niedoczynność.
Choroba Hashimoto często przebiega wraz z innymi chorobami autoimmunologicznymi, do których można między innymi zaliczyć: reumatoidalne zapalenie stawów. Diagnoza tej choroby odbywa się na podstawie zaobserwowanych objawów klinicznych oraz wykonanego badania stężenia hormonów tarczycy. Choroba Hashimoto może charakteryzować się pełnoobjawowym przebiegiem, ale może też w jej przebiegu powstać wole, co wiąże się z wystąpieniem pewnych objawów ogólnych. Jeżeli w chorobie tej występuje wole, objawy mogą być mało charakterystyczne. Gdy wole powiększa się jednak, dochodzi do ucisku gardła, co wiąże się przede wszystkim z trudnościami w oddychaniu, czy połykaniu.
Jeżeli choroba Hashimoto prowadzi do niedoczynności tarczycy, charakterystyczne są w tym wypadku ogólnoustrojowe objawy, związane przede wszystkim z zaburzeniami obejmującymi pracę rytmu serca, czy zwolnieniem jego pracy. Odczuwalny jest ponadto spadek energii, a także osłabiony układ mięśniowy i nerwowy. Do niepokojących objawów zalicza się głównie zaparcia oraz zwiększenie masy ciała. Skóra pacjenta jest natomiast sucha, chory odczuwa dużą wrażliwość na zimno. Objawy dotykają również sfery psychicznej. Pacjent narażony jest między innymi na depresję.
Pacjenci bardzo często nie zdają sobie nawet sprawy z tego, że mogą mieć pewne problemy z tarczycą. Wynika to głównie z tego, że na samym początku nie są zauważalne żadne, charakterystyczne objawy. Do rozpoznania choroby dochodzi na podstawie przeprowadzonego wywiadu lekarskiego oraz wspomnianych wcześniej badan. Leczenie niedoczynności tarczycy w przebiegu choroby Hashimoto obejmuje stosowanie lewotyroksyny. Takie leczenie może trwać nawet przez całe życie. W ramach skutecznej terapii niezwykle ważne jest nieustanne obserwowanie organizmu oraz regularne udawanie się z wizytą do endokrynologa. W chorobach tarczycy niezwykle istotne jest również wdrożenie odpowiedniej diety.
