Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy definiowana jest jako zespół objawów klinicznych całego organizmu, które są wywołane niedoborem tyroksyny, a co za tym idzie także niedostatecznym działaniem trijodotyroniny. Zaburzona zostaje w ten sposób gospodarka metaboliczna całego organizmu. Choroba pięciokrotnie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn, a po 60. roku życia jest diagnozowana u 1–6% osób, co świadczy o tym, że częstość jej występowania zwiększa się wraz z wiekiem.
Pierwszy raz opisano ja w 1877 roku, jako obrzęk śluzowaty. Najcięższą postacią niedoczynności tarczycy był wrodzony zespół niedoboru jodu (kretynizm endemiczny), który występował na obszarach charakteryzujących się drastycznym niedoborem jodu. Typowymi objawami tej choroby były: niski wzrost, zmiany w wyglądzie twarzy, znacznie upośledzenie umysłowe. Dziś rzadko obserwuje się występowanie tego schorzenia, jeśli już to najczęściej w miejscach, w których żywność charakteryzuje się dużym niedoborem wspomnianego pierwiastka.
Anatomia i fizjologia tarczycy
Tarczyca jest gruczołem dokrewnym, wewnątrzwydzielniczym, którego głównym zadaniem jest produkcja i sekrecja hormonów, które zarządzają gospodarką metaboliczną organizmu. Organ waży od 30 do 60 gram i może powiększać się w czasie ciąży, cyklu menstruacyjnego lub w wyniku choroby.
Narząd ten leży w przednio-dolnej części szyi i zbudowany jest z dwóch bocznych płatów, połączonych wąską cieśnią. U niektórych osób zauważa się występowanie dodatkowego, trzeciego płata, zwanego piramidowym, który położony jest po lewej stronie tarczycy, a jego górny koniec sięga cieśni wyżej niż boczne płaty. Te natomiast umiejscowione są między połową wysokości chrząstki tarczowatej krtani, piątą chrząstką tchawicy, pęczkiem naczyniowo-nerwowym szyjnym i podwięzią przedkręgową. Są przykryte warstwą mięśni podgnykowych.
Niedoczynność tarczycy u dzieci
Niedoczynność tarczycy to zespół kliniczny spowodowany niedoborem hormonów – tyroksyny i trójjodotyroniny, produkowanych przez gruczoł tarczycowy i będących jednymi z najważniejszych w ludzkim organizmie. Schorzenie to u dzieci jest dzielone na postać wrodzoną i nabytą. Wrodzona niedoczynność jest spowodowana brakiem lub wadą gruczołu wewnątrzwydzielniczego, która rozwija się w czasie życia płodowego najczęściej w związku z niedoborem jodu w środowisku.
Od trzech miesięcy choruję na niedoczynność tarczycy (hashimoto). Od kilku tygodni żle się czuje tzn znów chodzę senny,nic mi sie niechce,nieraz mam zawroty głowy. Myślełem że to przez cukrzyce ale jednak nie bo cukry mam ok,przez te kilka tygodni zauważyłem też że mam uczucie jakby mi coś utkneło w przełyku. Moje pytanie jest takie czy możliwe że TSH podskoczyło mi do góry i lek który biore jest za słaby??
Dodam,że się wystraszyłam jak zobaczyłam wynik.Już dawno zgłaszałam podobne problemy lekarzom ale dawali mi "coś na uspokojenie"
Inne choroby
Cukrzyca - kompletna internetowa baza wiedzy na temat cukrzycy. Cukrzyca typu 1 i 2, cukrzyca ciężarnych, objawy oraz leczenie choroby.
Tarczyca
Objawy niedoczynności tarczycy
1Objawy niedoczynności tarczycy związane są przede wszystkim ze zwolnieniem tempa przemiany materii. Najczęściej u chorego obserwuje się przyrost masy ciała, zaparcia, osłabienie, zmęczenie także wysiłkowe, spadek koncentracji i zmniejszenie zdolności skupiania uwagi, zaburzenia pamięci oraz uczucie chłodu związane z szybkim wyziębianiem organizmu.
Czytaj więcej —Leczenie niedoczynności tarczycy
2Każdą postać niedoczynność tarczycy należy leczyć substytucyjnie. Podstawowym lekiem jest sól sodowa lewoskrętnej tyroksyny, podawana dawkach indywidualnie dostosowanych do każdego chorego. Podaje się ją na czczo, raz w ciągu doby, około 30 minut przed posiłkiem, ponieważ taka podaż zapewnia najlepsze wchłanianie leku.
Czytaj więcej —Niedoczynność tarczycy w ciąży
3Jawna, pełnoobjawowa niedoczynność tarczycy jest diagnozowana u 0,5% kobiet ciężarnych, częściej natomiast, bo w 2–3% rozpoznaje się subkliniczne postacie schorzenia, które poprzedzają pełnoobjawową niedoczynność gruczołu tarczowego.
Czytaj więcej —