Lek Euthyrox stosowany jest przede wszystkim w przypadku braku, bądź niedoboru naturalnych hormonów tarczycy, głównie w niedoczynności tarczycy, w stanach po operacyjnym usunięciu tarczycy, w przypadku jej zapalenia, czy w niektórych postaciach guzów tarczycy. Euthyrox N 25 – N 200 stosowany jest w leczeniu wola obojętnego, zwłaszcza u osób dorosłych, u których nie jest wskazane podawanie jodu, a także w zapobieganiu nawrotowi wola po resekcji wola obojętnego, w zależności od tego, jaki jest stan hormonalny pacjenta po wykonanym zabiegu. Euthyrox N 25 – N 200 zalecany jest w leczeniu zastępczym w niedoczynności tarczycy, a także w trakcie leczenia supresyjnego raka tarczycy. Euthyrox N 25 – N 100 stosowany jest w ramach terapii skojarzonej w tyreostatycznym leczeniu nadczynności tarczycy po wyrównaniu jej czynności. Z kolei Euthyrox N 100/N 150/N 200 stosowany jest w ramach testu tłumienia czynności tarczycy.
Lek podawany jest doustnie, na czczo, około pół godziny przed pierwszym posiłkiem, z małą ilością płynu. Jeżeli lek ma przyjąć dziecko, można rozpuścić tabletkę w niewielkiej ilości wody i zawiesinę tę należy podać razem z dodatkową, małą ilością płynu. Dawkowanie ustala lekarz. Powinna być ona ustalona na podstawie badań laboratoryjnych oraz klinicznych indywidualnie, w zależności od wskazań, podobnie zresztą, jak cały okres leczenia. Z reguły dawka dla pacjenta dorosłego wynosi 150-200 mg dziennie. Stosuje się oczywiście dawki większe, bądź mniejsze.
Euthyrox jest lekiem z reguły dobrze tolerowanym. Tak, jak w przypadku innych leków, mogą jednak wystąpić pewne skutki uboczne, które występują raczej przy niewłaściwym dobraniu dawki i dotyczą objawów nadczynności tarczycy. W trakcie leczenia należy zatem zwrócić szczególną uwagę na takie objawy, jak zaburzenia snu, niepokój, nadmierna potliwość, spadek wagi ciała, bóle głowy, skłonność do biegunek, przyspieszenie czynności serca, uczucie kołatania serca, podwyższenie ciśnienia tętniczego, bóle w klatce piersiowej, a nawet wypadanie włosów. Osoby cierpiące na cukrzycę mogą zaobserwować zaburzenia poziomu cukru we krwi. W tym wypadku konieczne jest systematyczne kontrolowanie poziomu cukru. Wszystkie, wymienione powyżej objawy niepożądane powinny ustąpić po zmniejszeniu dawki leku.
Leku nie powinny przyjmować osoby wykazujące nadwrażliwość na substancję czynną, a więc lewotyroksynę, bądź inny składnik preparatu. Euthyrox nie powinien być podawany także w przypadku nie leczonej niedoczynności tarczycy, nie leczonej niedoczynności przysadki, bądź nie leczonej tyreotoksykozy. Nie należy przyjmować preparatu w przypadku zawału mięśnia sercowego, w ostrym zapaleniu mięśnia sercowego, a także w ostrym zapaleniu wszystkich warstw serca.