Biopsja tarczycy to badanie wykorzystywane w ramach diagnostyki wielu chorób tego narządu. Polega ono na nakłuciu guzka oraz pobraniu z niego materiału, niezbędnego do badania cytologicznego, pozwalającego na oglądanie komórek tarczycy pod mikroskopem. Przed wykonaniem biopsji, konieczne jest badanie ultrasonograficzne.
Wykonanie biopsji tarczycy zleca się w przypadku, kiedy w badaniu ultrasonograficznym wykryto obecność jednego, bądź więcej guzków. Biopsja zalecana jest również wtedy, gdy istnieje podejrzenie zmian zapalnych w tarczycy. W wielu wypadkach guz tarczycy nie wykazuje żadnych objawów, z wyjątkiem obrzęku szyi. Dzięki wykonaniu biopsji tarczycy istnieje możliwość wykrycia, bądź wykluczenia procesu złośliwego, a także wykrycia zmiany, która może okazać się w przyszłości procesem złośliwym. Główne wskazania do wykonania biopsji tarczycy, to przede wszystkim: obecność w obrębie gruczołu guzka, który jest wyczuwalny palpacyjnie, wole wieloguzkowe, obecność zmian o średnicy powyżej jednego centymetra, które są widoczne w badaniu USG, bolesność dotykowa, bądź zmieniona konsystencja powiększonej tarczycy.
Zabieg wykonywany jest przy użyciu cienkiej igły, o grubości od 0,4 do 0,6 mm. Igłę tę wprowadza się w guzek, pod stałą kontrolą USG. Badanie to jest całkowicie bezpiecznie, nie wymaga też specjalnego przygotowania. Jeżeli pobrany materiał nie nadaje się do diagnozy, istnieje konieczność powtórzenia biopsji. Dzieje się tak w przypadkach, kiedy pobrany materiał nie zawiera komórek tarczycy, bądź jest ich w nim za mało, w związku z czym ciężko stwierdzić, czy jest to nowotwór złośliwy, czy też nie. Według przeprowadzonych badań naukowych dotyczy to około 30% przeprowadzanych biopsji tarczycy. Guzki tarczycy są z reguły niejednorodne, posiadają bowiem fragmenty tkanki wraz z fragmentami płynowymi, a wszystko to przedzielają dodatkowo naczynia. W niektórych guzkach w ogóle nie ma komórek tarczycy – w ich składzie znajdują się tylko złożone białka (wówczas mówimy o tak zwanych torbielach), bądź płyn (są to tak zwane guzki torbielowate). W takich sytuacjach konieczne jest powtórzenie biopsji, celem postawienia diagnozy. Niekiedy, mimo braku rozstrzygnięcia procesu złośliwego, konieczne jest wykonanie zabiegu operacyjnego, w przypadku innych objawów choroby nowotworowej.
Dopiero komplet informacji zawierających badanie pacjenta, wyniki badań hormonalnych, USG oraz biopsję, pozwala na postawienie ostatecznej diagnozy o istnieniu zmiany nowotworowej. Około 5% wyników badań okazuje się fałszywie dodatnich, bądź ujemnych. W trakcie przeprowadzania biopsji, może wystąpić ból podczas pobierania fragmentu tarczycy. Niestety nie ma możliwości podania znieczulenia, gdyż może ono wywołać zaburzenie obrazu badania. Głównym powikłaniem, jakie może pojawić się po wykonaniu biopsji tarczycy, są krwiaki występujące w miejscu wkłucia igły.
* * *
Ciekawy artykuł na temat biopsji tarczycy znajdziesz również pod adresem: http://www.endokrynologia.net/tarczyca/biopsja-tarczycy